Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Αν Κάποτε πεθάνει η Αγάπη

Αν κάποτε πεθάνει η αγάπη,
μην την θάψεις κάτω από κρύα ματιά θαλασσιά
και χείλια που απαρνιούνται,
μ' έκπληξη περιφρονητική,
ο,τι έζησε στα στήθια σου,
όταν δεν είχαν μεταμφιεστεί.


Αν κάποτε πεθάνει η αγάπη,
θαψ΄ την εκεί που ανθίζουν αγριολούλουδα
και τ΄αεράκι δεν αφήνει 
ψίθυρους της συμφοράς.
Κι΄ οι άγνωστες πατημασιές δεν θα μαντεύουν 
πόση αγωνία κάτω εκεί λαγοκοιμάται.


 Αν κάποτε πεθάνει η αγάπη,
να πλανηθείς ακόμη μια φορά στης μέλισσας τα μέρη.
Εκεί που ο φυλλιμένος ουρανός
είναι για την ματιά σου απαραβίαστος.
Και που πρωτόνιωσες την άγρια γέννησή της
σαν δέντρο που το ξύπνησαν οι άνεμοι.

Αν κάποτε πεθάνει η αγάπη, κρύψ΄ την.
Χαμογέλασε και βάλε ένα τραντάφυλλο 
πάνω απ΄τις  τσουκνίδες.

Καθώς ακόμα κελαηδούν κορυδαλλοί ψηλά,
και τίποτα δεν φαίνεται νάχει ερημώσει
θάψ΄ την, θάψ΄ την, θάψ΄ την, 
εκεί που κάποτε γεννήθηκε.




                                                                                     Meredith